Zmarł Tedeusz Różewicz, wybitny poeta i dramaturg zwiaznay z przez wiele lat z Gliwicami.
Tu powstawały jego wiersze i dramaty z najgłośniejszą i przetłumaczoną na wiele języków "Kartoteką". Poeta wspominał swoją pracę nad dramatem w filmie dokumentalnym Krzystofa Korwin-Piotrowskiego "Gliwickie Lata Tadeusza Różewicza".
Jednym z przyjaciół Tadeusza Różewicza na Śląsku był znany reżyser filmowy i tetralny Kazimierz Kutz.
W Gliwicach, Różewicz mieszkał w kamienicy przy ulicy Zygmunta Starego, gdzie wspominają go mieszkańcy.
— Różewicz miał niezwykły dar bardzo trafnej analizy społeczeństwa, człowieka. W swoim poemacie z lat 60. "Spadanie" doskonale zdiagnozował współczesny świat — mówi dziennikarz Radia Katowice, krytyk literacki Maciej Szczawiński.
— Odejście Różewicza to koniec pewnej epoki — dodaje Szczawiński.
Autor ponad 50 tomów wierszy, przetłumaczonych na kilkadziesiąt języków. Do jego najważniejszych zbiorów poetyckich należą: debiutancki "Niepokój" oraz "W łyżce wody", "List do ludożerców", "Twarz" i "Równina". Różewicz jest również autorem "Poematu otwartego" oraz "Spadanie, Non-stop-show".
Osobne miejsce w jego dorobku literackim zajmuje twórczość sceniczna. Napisał między innymi tak głośne dramaty, jak: "Kartoteka", "Stara kobieta wysiaduje" i "Na czworakach", wystawiane na scenach całego świata. W jego sztukach elementy realistyczne przenikają się z teatrem absurdu.
Dr Andrzej Kuśnierczyk z Ośrodka Dokumentacji Dziejów Częstochowy przypomina, że Tadeusz Różewicz urodził się w Radomsku, w czasie okupacji działał w Armii Krajowej, był redaktorem podziemnego pisma "Czyn zbrojny".
Tadeusz Różewicz bardzo dużo czytał i odwiedzał częstochowskie księgarnie. Jedną z wypraw w czasie wojny poeta opisał w swoich wspomnieniach, dodaje Andrzej Kuśnierczyk.
Po wojnie Tadeusz Różewicz wyjechał do Krakowa, potem związany był z Gliwicami, a od 1968 mieszkał we Wrocławiu. Poeta miał 92 lata.
Autorzy: Izabela Czerczer, Ewelina Kosałka, Ewa Niewiadomska, Marcin Rudzki