W Katowicach ponad 1300 osób rozpoczęło ogólnopolską klasówkę, Dyktando 2014. Tekst przygotował i zaczął czytać profesor Andrzej Markowski.
O godz. 11:00 zmagania z polską ortografią rozpoczęli dorośli ,zaś półtorej godziny później do pisania tekstu, po raz drugi w historii Dyktanda, zasiądą dzieci w wieku od 12 do 16 lat.
Dorota Pociask z Centrum Kultury Katowice wspomina, jak narodził się pomysł, aby wrócić do konkursu dla najmłodszych.
Dwie grupy piszących to dla organizatorów Dyktanda dodatkowe wyzwanie, jeśli chodzi o sprawdzanie prac. Jak ten problem zostanie rozwiązany – wyjaśnia prof. Danuta Krzyżyk z Uniwersytetu Śląskiego nadzorująca to sprawdzanie, w którym pomaga duża grupa studentów.
Ogłoszenie wyników zaplanowano na godz. 15:30. Do Katowic zjedzie dziś ponad 1300 osób, aby walczyć o tytuł Mistrza Polskiej Ortografii. Dla zwycięzcy przewidziano nagrodę w wysokości 30 tys. złotych, zaś Młodzieżowy Mistrz Polskiej Ortografii otrzyma wysokiej klasy laptop.
Autor: Agnieszka Strzemińska
Teksty Dyktanda 2014:
Andrzej Markowski – Dyktando dla dorosłych
"Horoskop metalingwistyczny"
Baran
Wczesnowiosenne Barany ni stąd, ni zowąd zainteresują się spółgłoskami przedniojęzykowo-zębowymi nie mniej niż średniojęzykowymi, co znienacka wyzwoli miniproblemy fonetyczno-fonologiczne.
Byk
Przełomowe, kwietniowo-majowe Byki, które choćby na łapu-capu opanują pisownię połączeń: „głodek mrzygłód”, „warzucha polska” i „kartonowe passe-partout”, niechybnie trafią do zeszytu rejestru nienisko notowanych superznawców ortografii.
Bliźnięta
Z racji dwoistej natury Bliźnięta zajmą się zarówno rodzajem żeńsko-rzeczowym, jak i męskozwierzęcym. Niestety, wkrótce zarzucą te quasi-umizgi gramatyczne dla nie najulubieńszego rodzaju męskonieżywotnego.
Rak
Badanie wyrazów typu singulare tantum w „Biblii królowej Zofii”, „Psałterzu floriańskim” i „Psałterzu Dawidów”, a także aorystu w „Kazaniach świętokrzyskich”, pochłonie całoroczną energię co poniektórych Raków.
Lew
Partykuło-przysłówki w neoklasyfikacji Saloniego-Świdzińskiego staną się niezadługo przedmiotem polowania co bardziej wrażliwych Lwów, szwendających się po obrzeżach wyrzezanych wyrazków.
Panna
Język średnio-wysoko-niemiecki tak do cna zafascynuje niektóre nie zażywne, lecz nieleniwe doprawdy Panny, że wyrzekną się one badania języka cerkiewnosłowiańskiego - z ho, ho jakąż stratą dla tegoż.
Waga
Niskonakładowy „Słownik warszawski” zafascynuje zwarzonohumorzaste wyważone Wagi bardziej niż tużprzedwojenny niedokończony słownik pod redakcją Tadeusza Lehra-Spławińskiego. No cóż: de gustibus non est disputandum!
Skorpion
A fe, Skorpiony! Żeby tak preferować hipotaksę, a zaniedbywać parataksę! I to w ujęciu niby-postszoberowskim! Gorze, mości panowie badacze! A łacińska copula, czyli łącznik, to hetka-pętelka?
Strzelec
Dyktando pułapka nie przeraziłoby nawet nie najbystrzejszych Strzelców, skoroby tylko zanurzyli się w zasady pisowni i nie znużyli się nimi. Ale czyż to zrobią?
Koziorożec
Przeszło roczny kurs gramatyki generatywno-transformacyjnej nie pozwoli zapewne Koziorożcom zgłębić tajników adiektywizacji imiesłowów, choć przeszłotygodniowe trzyipółdniowe minikonwersatorium mogłoby było ich do tego przysposobić.
Wodnik
Wysokofrekwencyjne geminaty to temat maksifascynacji Wodników urodzonych nad Morzem Barentsa i nad morzem Marmara, ale nie tych znad morza Celebes.
Ryby
Średniowysokie progi ortograficzne pokonają śpiewająco Ryby z Ukajali.
Résumé:
Nie-Ryby i nie-Rak poznają gramatykę na aby-aby. Raki poradzą sobie jako tako, choć, bij zabij, aorystu jak na lekarstwo w tych ekstrazabytkach. A Ryby znikąd, jako etranżerzy, zszarzeją w postdyktandowej apatii.
Jerzy Podracki – Dyktando dla młodzieży
Nasze wspaniałe quasi-wakacje
Działo się to Anno Domini (A.D.) 2014 roku, w roku niezapomnianych XX Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej w Brazylii.
To wówczas nasza niby-rodzinka planowała nie raz, nie dwa superferie za granicą. Jako Mazowszanie, ale współcześnie także super- Europejczycy, mieszkający od czasów Piasta Kołodzieja na nudnej i chłodnej Nizinie Środkowomazowieckiej, w prawobrzeżnej części stolicy, na ekskluzywnej („ekskluzywnej”) Pradze-Północ, marzyliśmy o oryginalnym, ciepłym morzu.
Plażowanie na przykład (np.) nad Morzem Adriatyckim czy nad morzem Marmara nie byłoby najgorszym rozwiązaniem dla ciepłolubnych mieszczuchów. Tuszyliśmy, że nasz bodajże dziewięcioipółletni samochód marki Fiat wytrzyma może katorżniczą podróż przez bezdroża Europy Południowej. Na etapie planowania wszystko było w porządku, ale moja siostrzyczka marzycielka razdwa zażądała najlepszego miejsca w aucie.
Chodząc wkoło stołu, powtarzała to w kółko nieznoszącym sprzeciwu tonem, co rozwścieczyło sfrustrowaną familię oraz głównie mnie, prawie piętnastolatka. Przed wojażem udobruchaliśmy pożądliwą hipochondryczkę obietnicą wizyty w lunaparku. Niechżeż teraz spróbuje protestować! Kompetentnego instruktażu udzielił nam wuj globtroter, który z niejednego pieca chleb jadł.
Spakowaliśmy się rach-ciach i w półbrzasku, w rześkiej mżawce, kierując się na południo-zachód, dotarliśmy do najbliższej pizzerii. Trzeba było wprzód skonsumować kilka megapizz, a następnie ruszyć znów w przód.
I tutaj nastąpiło otrzeźwienie! Wysłużony fiacik rzęził i charczał z pół minuty, miotając się wte i wewte, i ostatecznie umilkł. Nasze cudne superwakacje pozostały w sferze niespełnionych marzeń!
