Powstanie Warszawskie, które wybuchło 1 sierpnia 1944 roku, miało trwać kilka dni. Powstańcy mieli odbić Warszawę z rąk Niemców bardzo szybko. Walki trwały jednak 63 dni. Warszawa została prawie zrównana z ziemią, około 16 tysięcy było zabitych i zaginionych, 20 tysięcy rannych i 15 tysięcy Niemcy wzięli do niewoli. W wyniku nalotów, ostrzału artyleryjskiego, ciężkich warunków bytowych oraz łapanek i rozstrzeliwania przez oddziały niemiecki szacuje się, iż zginęło prawie 200 tysięcy cywilów. W komunistycznej Polsce nie wolno było ani mówić, ani pisać szczegółowo o Powstaniu, a tym bardziej wspominać, że przez cały czas trwania walk w Warszawie oddziały Armii Czerwonej stały u wrót płonącej stolicy, ale wojsko radzieckie nie przyszło powstańcom z pomocą. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę dyskusje o sensie Powstania, o ofiarach nasiliły się. Czy było ono potrzebne i komu?
Prezentujemy archiwalny reportaż Marka Mierzwiaka zatytułowany "Czas Powstania" w którym Pani Zofia Bartnicka wspomina walki, obronę Warszawy i śmierć młodych ludzi.
W audycji autorka prezentuje najciekawsze i najbardziej wartościowe reportaże powstające w Polskim Radiu.