Podczas wędrówek w nieznane, pośród wielu szlaków, nawet na rubieżach świata, każdy z podróżników może odnaleźć swoją drogę, a na niej swoje przeznaczenie. O takiej właśnie podróży opowiada Łukasz Michna.
www.salvatti.pl
www.siepomaga.pl
Konkurs
Proszę zidentyfikować poniższe fragmenty znanych książek o Afryce, podać nazwisko lub tytuł każdej z nich. Odpowiedzi należy wysłać pod adres: tomanek@radio.katowice.pl
Dwie pierwsze osoby, które udzielą poprawnej odpowiedzi otrzymają najnowszą książkę Tadeusza Biedzkiego „W piekle eboli” z autografem autora.
Cytat 1
„Na farmie uprawialiśmy kawę. Mówiąc prawdę, teren leżał zbyt wysoko dla drzew kawowych, wobec czego uprawa wymagała ciężkiej pracy. Nigdyśmy się na tym nie wzbogacili. Plantacja kawy ma jednak to do siebie, ze człowiek mocno się do niej przywiązuje i nie potrafi z nią zerwać. Zawsze zaś trzeba się koło niej krzątać, a przeważnie się nie nadąża nigdy z robotą.
Taki kawał pola, rozplanowany i zagospodarowany według wszelkich reguł, sprawiał przyjemne wrażenie na tle dzikiego otoczenia, ukształtowanego tylko przez naturę. Później, gdy latałam nad Afryką samolotem i poznałam swoja farmę z powietrza, byłam pełna podziwu i zachwytu nad moją plantacją kawy. Odcinała się jasną zielnią od szarozielonego krajobrazu, a jej kontury pozwoliły mi zrozumieć, jak bardzo umysł ludzki lubuje się w figurach geometrycznych.”
Cytat 2
„Poranek i zmierzch – to najprzyjemniejsze godziny w Afryce. Słońce jeszcze nie pali albo już nie doskwiera – daje istnieć, daje żyć.
Do wodospadu Sabeta – 25 km od Addis Abeby. Jazda samochodem przez Etiopię jest rodzajem nieustającego kompromisu: wszyscy wiedzą, że droga jest wąska, stara, zatłoczona ludźmi i pojazdami, ale wiedzą również, że muszą się na niej zmieścić i nie tylko zmieścić, ale też poruszać, przesuwać, dążyć do swoich przeznaczeń. Co chwila przed każdym kierowcą, poganiaczem bydła, czy przechodniem pojawia się przeszkoda, łamigłówka, problem do rozwiązania – jak przejechać nie zderzając się z samochodem jadącym naprzeciw, jak przepędzić swoje krowy, barany i wielbłądy nie wpadając pod ciężarówkę, nie nadziewając się na rogi byka, nie przewracjąc kobiety niosącej na głowie dwudziestokilogramowy ciężar itd. itp. A jednak nikt tu na nikogo nie krzyczy, nikt nie wścieka się, nikt nie złorzeczy, nie przeklina, nie wygraża – wszyscy cierpliwie i w milczeniu uprawiają swój slalom...”
Są ludzie, którzy marzą o dalekich wyprawach wpatrując się w linię horyzontu. Są też tacy, którzy właśnie tam, za horyzontem rozpoczynają swoją wędrówkę w nieznane.
Wciąż przesuwać tę linię, która dzieli marzenia od rzeczywistości, podróżować i odkrywać granice swojej wyobraźni, odwagi, ciekawości świata, możliwości organizmu i siły, brawury i głodu poznawania ludzi, nowych miejsc, smaku niezwykłych przeżyć – oto wyzwania stojące przed bohaterami spotkań „Za horyzontem”.
Autorka jest miłośniczką podróżowania z plecakiem i namiotem, poznawania świata i ludzi poza głównymi szlakami turystycznymi. Była w wielu fascynujących zakątkach Ziemi, jak również "pod ziemią". Lubi wyzwania. Przez wiele lat jako członek Klubu Speleologicznego "Aven" uczestniczyła w wyprawach grotołazów. Przyjaźni się z ludźmi gór, którzy imponują jej odwagą i siłą charakteru. Sympatyzuje z wieloma stowarzyszeniami, klubami oraz organizacjami propagującymi turystykę trampingową oraz górską. Od wielu też lat współpracuje z pracownikami Uniwersytetu Śląskiego badającymi naszą planetę dołączając do wątku przygodowego opowieści o podróżach "Za horyzontem" wątek naukowy poszerzający wiedzę z zakresu przeszłości geologicznej Ziemi, etnografii, geografii, przyrody itd.
Polecamy podcast
e-mail: horyzont@radio.katowice.pl
sobota, godzinia 21:15
Albert Karch – korespondent Polskiego Radia Katowice w Brazylii
Brazylia za horyzontem
www.brazyliazahoryzontem.fotonet.net.pl
PRZED HORYZONTEM – ZAPROSZENIA
