Jak wiadomo za oknem szaro i ciągle ciemno. To może nas przyprawić co najmniej o zmęczenie i przybicie. W gorszym przypadku okres zimowy może wywołać w nas stany depresyjne. Jak sobie z tym poradzić i odeprzeć zły nastrój, słów kilka.
Są różne rady, ale do każdego z nas trafiają inne. Dla niektórych wystarczy zdanie, a dla innych potrzeba całego przepisu. Mówiła o tym psycholog w Radiu Katowice.
— To jest tak, że może być rada rozbudowana na ileś tam sposobów, a może to być jedno zdanie, które jak ktoś je usłyszy, to trafi do niego i będzie takie mocne ido zaakceptowania — powiedziała Bożena Strychowska, autorka książki i psychoterapeutka z wieloletni doświadczeniem.
Warto poznać siebie!
Zastanowić się również co tak naprawdę lubimy. Jakie drobne rzeczy poprawiają nam humor. Może nawet stworzyć listę na papierze.
— Spędzamy ze sobą 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu. Nie opuścimy siebie aż do śmierci, więc warto towarzyszyć sobie jako przyjaciel w tym życiu. Bo ile przyjemniej jest spędzić życie z kimś kto nas wspiera, kto nam kibicuje, ktoś kto nam kibicuje, niż z kimś kto jest krytyczny, kto nas dołuje, ściąga w dół — mówiła Aleksandra Sobczyk, psycholog, trener w relacjach międzyludzkich.
Gdy już będziemy wiedzieli co nas dobrze nastraja, dobrze jest wpisać sobie w grafik, w kalendarz „chwilę dla siebie” i konkretnie zaplanować kiedy będziemy mieli czas dla samych siebie. Dlaczego dobrze jest ustalić sobie konkretną datę i czas na swoją przyjemność? Dlatego, że większości ludzi zbyt łatwo przychodzi przekładanie tych chwil bo: zostały garnki do pozmywania, nie wywieszone pranie, a można by jeszcze … coś zrobić. Potem orientujemy się, że pozostało za mało czasu relaks, albo jesteśmy tak zmęczeni że marzymy tylko o łóżku. Zawsze znajdzie się coś jeszcze do zrobienia, dlatego ustal konkretnie czas dla siebie, bez odstępstw, czas na to co lubisz.
— Zachęcam wzięcie siebie na randkę i wpisanie tego w kalendarz. Czyli wybranie się z sobą czy to na spacer, czy do restauracji. Stworzenie sobie w ogóle takiej listy przyjemności, co ja lubię robić, co mnie ładuje pozytywną energią, co mi sprawia przyjemność. I faktycznie znajdywać czas dla siebie, na te miłe przyjemne rzeczy. Wpisać to sobie w kalendarz, bo my często (mówimy sobie – przyp. red.) a później, później, nie mam czasu. Faktycznie sobie wpisać, że na przykład dzisiaj o 18.00 robię sobie kąpiel, włączam muzykę, zapalam świece. — powiedziała Aleksandra Sobczyk
Co możemy zmienić w sobie, od tej chwili?
Teraz możesz powiedzieć, patrząc na siebie w lustrze, że „dobrze cię widzieć” lub „świetnie wyglądasz” albo jakiś miły komplement wobec samego siebie. Zrób to teraz, a później powtarzaj codziennie przed wyjściem do pracy. Może się to wydawać banalne, a może nawet głupie lecz gdy będziesz mówił sobie coś dobrego z samego rana będzie to, po pewnym czasie, przynosiło pozytywne efekty. Ważne jest to aby codziennie nad sobą pracować.
Dlaczego nie warto, a nawet nie wolno porównywać się do innych?
Porównywanie się do „lepszych”, „ładniejszych” ludzi jest dla nas samych krzywdzące. Niejedna celebrytka ma ładne nogi, wielu celebrytów jest wysportowanych, żaden nie jest przeciętny, zwykły. A my? Zastanawiałeś się może dlaczego sławni ludzie są praktycznie zawsze idealni? Dlatego, że codziennie pracuje nad nimi sztab ludzi. Mają swoich trenerów, stylistów, fryzjerów i wizażystów. Ponadto pokazują tyle ile chcą, to znaczy, że nie zobaczymy ich w wyciągniętym dresie podczas sprzątania. Trzeba się również zastanowić jaką cenę płacą za swoją idealność. Może mają jakieś problemy, których nie pokazują światu? Gorzej jest jeszcze tylko wtedy, gdy patrzymy na reklamę i myślimy sobie, ale ona ma talię, a ja? Znów porównujesz siebie, a czy pomyślałaś sobie jak mocno zostało obrobione zdjęcie, zanim trafiło do ciebie, jak różne jest od oryginału?
— To jest taka codzienna praca nad sobą. Nad tymi ludźmi (celebrytami – przyp. red.) też pracuje sztab ludzi, żeby oni tak wyglądali. (…) Porównywanie się jest takim krzywdzącym aspektem, który nie daje nam tego poczucia szczęścia i nie pozwala pokochać siebie. Pierwsza rzecz jaką można powiedzieć – nie porównuj się. Spróbuj! — powiedziała Bożena Strychowicz, psychoterapeutka.
Jeśli chcesz się porównywać to rób to, ale w odniesieniu do samego siebie sprzed kilku, kilkunastu lat. Pomyśl ile osiągnąłeś, ile się nauczyłeś, co się zmieniło na lepsze w twoim życiu. Mówiła o tym psycholog Aleksandra Sobczyk:
— Jeśli się już porównywać to do siebie z przeszłości. Zobaczyć kim ja byłam rok temu, dwa lata temu. (…) Żeby zobaczyć jak się zmieniam. Ile doświadczeń, ubogacenia się, żeby to doceniać kim ja jestem, co osiągnęłam, co zrobiłam. Żeby nie tylko krytykować, przypatrywać się niedociągnięciom, ale zobaczyć też, jak ja się zmieniam na tej linii czasu życia, ile też pięknieję wewnętrznie. Też to docenić, to co mi się udaje, a nie tylko dołować. Trzeba pamiętać też o tym że zawsze znajdzie się ktoś lepszy, tak samo jak zawsze znajdzie się ktoś gorszy, a w mediach też te wizerunki są napompowane. To nie jest realne życie, tylko to jest kreacja.
Jakimi zasadami się kierować przy zmianie?
Są 3 zasady: słonia – coś dużego podzielić na mniejsze części i zdobywać po kolei żaby – są rzeczy które można, a nawet należy wykonać od razu, „połknąć w całości” sufletu – nie rzucać się od razu bez przygotowania na zbyt głęboką wodę. Te trzy zasady mogą nam bardzo pomóc w pokochaniu siebie. Pozwolą nam wprowadzić zmiany do naszego życia na stałe, to znaczy że jeżeli się do nich zastosujemy to nie weźmiemy sobie za dużo zmian naraz, dzięki czemu nie będziemy się czuć przytłoczeni.
Co mogę jeszcze w sobie zmienić?
Dobrze, poznaliśmy siebie. Mówimy sobie co rano komplement. Co jeszcze można zrobić by poczuć się lepiej? Można wprowadzić w życie swoje własne rytuały. Coś co robimy codziennie i może nam to pomóc w gorszym dniu. Prowadzenie dziennika wcale nie musi odejść do lamusa kiedy stajemy się dorośli. Może dobrze, było by zapisywać dobre chwile, by nam nie umknęły i nie wyblakły z czasem. Może wtedy uzmysłowilibyśmy sobie jak wiele dobrego dzieje się w naszym życiu. Kolejnym elementem jest właśnie to by dostrzegać to w naszym życiu i być za to wdzięcznym, sobie, bliskim, czy sile wyższej.
— W pokochaniu siebie ważne są rytuały. Na przykład można sobie zrobić taki słoik wdzięczności albo słoik miłości. Najlepiej go samemu sobie przygotować. Wziąć słoik po kompocie, okleić go jakimiś fajnymi rzeczami albo zamalować farbami. Żeby to już było, że coś dla siebie robię. Potem codziennie, położyć przy tym takie karteczki z długopisikiem i codziennie wieczorem napisać takie jakieś zdanie wspierające siebie, za co dzisiaj siebie kocham, za co jestem też wdzięczny — mówiła psychoterapeutka Bożena Strzychowska.
Należy się zastanowić jakimi ludźmi się otaczamy i jak środowisko znajdujące się wokół, na nas wpływa. O wiele lepiej będziemy się czuć, jeżeli będzie ono nam przyjazne. Zastanów się co lubisz w swojej pracy, znajdź jej plusy. Pomyśl co cię pociąga i zacznij to robić.
Najważniejsze jednak w tym wszystkim jest zachowanie równowagi. Wpadnięcie w narcyzm nie jest sposobem na pokochanie siebie. Powiedziała o tym Bożena Strycowska:
— Chodzi tu o to żeby mieć w tym wszystkim równowagę. Kochanie siebie, też polega na dawaniu siebie innym, ale żeby nie przekroczyć pewnej granicy dawania siebie i nie zapomnieć o sobie.
Całą audycję można odsłuchać poniżej:
Autor: Cecylia Leks
