Strzał Andy'ego Robertsona powinien być gwoździem do trumny obecnego systemu, w jakim funkcjonuje polska piłka. Reprezentacja pod ręką Michała Probierza funkcjonuje dokładnie tak, jak PZPN zarządzany przez Cezarego Kuleszę. Siermiężnie, od przypadku do przypadku, z mnóstwem wpadek i klęsk, gracją dyplomatyczną "Gruchy", spójnością komunikacyjną na poziomie Cinkciarza, nieusuwalnym smogiem mundialowej premii i funkcjonowaniem na nieustannym placu budowy pomiędzy "p... whisky", a "niemożnością siedzenia bez niczego".
Nikt nie powinien mieć wątpliwości, że - zanim będzie zdecydowanie za późno - nadszedł czas na zburzenie całego układu, opartego na sympatiach i kunktatorskich kalkulacjach byłego prezesa Jagiellonii Białystok. Naturalnym kandydatem do zastąpienia Michała Probierza jest Jan Urban, który w Górniku Zabrze udowadnia, że potrafi radzić sobie z przeciętnym sportowym potencjałem, więc do kadry pasuje jak znalazł. W dodatku jego piłkarskie dokonania pozwolą mu spojrzeć bez kompleksów w oczy Roberta Lewandowskiego i jego kolegów. No i zamiast robić show na konferencjach prasowych skupia się na merytoryce, także tej krytycznej dla samego siebie.
Działanie w takim kierunku oznaczałoby jednak wypowiedzenie wojny Kuleszy, szykującego się do reelekcji, i wyjście na ubitą ziemię jego potencjalnych rywali, na razie pozostających w cieniu i dyskretnie badających grunt. Potężne gwizdy, jakie rozległy się na Narodowym w poniedziałkowy wieczór powinny być jednak dla nich jasnym sygnałem do ataku, a kampanijna deklaracja Kuleszy sprzed lat, w której zamiast przedstawienia programu stwierdził, że "wszyscy przecież mnie znacie", może wszak zostać przekuta w broń obosieczną.
A jeśli nie Urban to kto? Zdecydowanie Marek Papszun, który przez Kuleszę został brzydko sfaulowany podczas ostatniego wyboru selekcjonera. Też człowiek z naszego regionu, chociaż przecież warszawiak. Krótko mówiąc: Ślązacy (wliczając w to określenie administracyjnie także Częstochowę) w zarządzie PZPN bierzcie się do roboty, bo larum dla polskiej piłki już grają, a ratunku z innych kierunków nie widać.
P.S. Tak, wiem, że Michał Probierz też jest "nasz". Jednak mecz ze Szkocją nie był wyjątkiem, a regułą, o czym świadczą i ogólne, i szczegółowe statystyki kadry pod jego ręką...
Autor: Rafał Musioł/Dziennik Zachodni /mf/
