Kalman Segal wraca do Katowic.
Spotkanie wokół książki Nadzieja prowadzi do Itaki – powieści zatrzymanej przez cenzurę w 1958 roku. Książka nie ukazała się za życia autora.
Nadzieja prowadzi do Itaki to powieść o losach polskich, żydowskich uchodźców w ZSRR. Utwór od razu został uznany za ważny, napisany rewelacyjnie, zyskał bardzo dobrą recenzję wydawniczą Jerzego Andrzejewskiego. A jednak książka została wstrzymana przez cenzurę, o czym kompetentnie piszą Gardocki i Jankowska. Stała się też książką mityczną, symbolem polskiej literatury niewydanej, istniała w środowiskowej legendzie. Odkrycie jej w zbiorach Zdzisława Zwoźniaka, które po jego śmierci przekazano Bibliotece Śląskiej, daje wreszcie nadzieję na to, że czytelnik po blisko 70 latach pozna ten wyjątkowy utwór.
prof. Marian Kisiel
Kalman Segal urodził się 29 grudnia 1917 r. w Sanoku, zmarł 18 maja 1980 r. w Jerozolimie. Po wybuchu II wojny światowej wraz z rodzicami przedostał się przez San do ZSRR, gdzie całą rodzinę zesłano do łagru na Kołymie. W 1947 wrócił do Polski i osiedlił się w Katowicach, gdzie mieszkał i tworzył przez następnych 20 lat. Debiutował tomikiem wierszy w języku jidysz wydanym w 1952 r. W tym roku został także członkiem zespołu redakcyjnego Polskiego Radia w Katowicach. Od prozatorskiego debiutu w 1956 r., Opowiadania z zabitego miasteczka, do wyjazdu Segala z Polski (listopad 1969 r.) ukazało się osiemnaście jego książek w języku polskim, z czego jedenaście w katowickim Wydawnictwie „Śląsk”. Ostatnia, dwunasta, ukazuje się właśnie w 67 lat od daty jej powstania.
